مینا آقابابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد آلودگیهای محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
حسین هاشمی - عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
نغمه مبرقعی - عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی

از زمان های بسیار قدیم مواد طبیعی در تصفیه آب مورد استفاده قرار می گرفته اند، اما فقدان دانش در مورد ماهیت دقیق و چگونگی مکانیسم عمل آن ها، مانع از کاربرد گسترده آن ها شد و این مواد قادر نبودند که با مواد شیمیایی رایج مورد استفاده رقابت کنند.در سال های اخیر به دلیل هزینه و مسائل مربوط به سلامتی و نگرانی های زیست محیطی مربوط به پلیمرهای آلی و غیر آلی سینیتیک، گرایش بیشتری به استفاده از پلیمرهای آلی طبیعی به جای مواد مصنوعی رواج یافته است. این گونه منعقد کننده ها قابل تجزیه بیولوژیکی هستند و باقیمانده آنها در آب، عوارضی را در بدن مصرف کننده ایجاد نمیکند، بنابراین از نظر بهداشتی بر پلیمرهای مصنوعی ارجحیت دارند.مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی انواع منعقدکننده های طبیعی در فرآیند تصفیه آب و فاضلاب انجام شد.نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که به دلیل برخی عدم قطعیت ها در مورد سمیت، سرطان زایی و جهش زایی پلیمرهای سینیتیک برای بشر ، پلیمرهای طبیعی که می توانند از انواع خاصی از گیاهان و جانوران و سنگ های معدنی استخراج شوند جایگزین هایی قابل اعمال برای پلی الکترولیت های سینیتیک هستند.

پلیمرهای آلی طبیعی ، پلیمرهای سینیتیک، تصفیه آب و فاضلاب