رضا مقیمی - کارشناس ارشد سازه، سرپرست واحد تحقیقات و توسعه شرکت پریفاب
سعید ذوالقدری - مدیر فنی شرکت پریفاب و دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
علی اکبر مقصودی - دانشیار گروه مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان
عباس اکبرپور - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

امروزه ساخت و استفاده از بتن های بادوام و مقاومت بالا به علت تأثیرات مهم اقتصادی در پروژههای عمرانی یکی از مهمترین مسائل درصنعت ساخت وساز به شمار میرود. بتن خودتراکم به عنوان یکی از پیشرفتهای تکنولوژی بتن ضمن تسهیل اجرا سبب بهبود مقاومتفشاری، افزایش کیفیت، کاهش آلودگی و صرفه جویی در هزینه های ساخت می گردد. از ین رو بررسی رفتار نوع مقاومت بالای این نوع بتن درفازهای خمیری و سخت شده امری ضروری می باشد. با توجه به ویژگی های خاص بتن خودتراکم از قبیل قابلیت عبور و خودترازی متأثر ازتنش تسلیم و لزجت خمیری طرح، تأثیر شکل سنگدانه ها به عنوان یکی از اجزای اصلی مخلوط که در کاهش یا افزایش اصطکاک بین موادتشکیلدهنده بتن نقش مستقیم دارد بسیار قابل توجه می باشد. همچنین شکل سنگدانه ها به علت تأثیر در چفت شدگی اجزای مخلوط نقشموثری در عملکرد مقاومتی بتن دارد. در این تحقیق چهار طرح مخلوط با عیار سیمان ثابت، نسبت آب به سیمان و مقدار مواد پودری یکسان ودانه بندی درشت دانه و ریزدانه مشابه ساخته شد. در طرح 1( از شن گرد گوشه و ماسه گرد گوشه، در طرح 2( از شن شکسته و ماسه گرد گوشه، در طرح 3( از شن گرد گوشه و ماسه شکسته و در طرح 4( از شن شکسته و ماسه شکسته استفاده شد. سه آزمایش فاز خمیری 1)آزمایش جریان اسلامپ، 2( آزمایش قیف V شکل و 3)آزمایش جعبه U شکل بر روی طرحها صورت پذیرفته و تأثیر شکل سنگدانه ها برتنش تسلیم و لزجت خمیری طرحها بررسی گردید. سپس در 48 عدد آزمونه قالب گیری شد و در سنین 90، 28، 7 و 3 روز آزمایشهای مقاومت فشاری، چگالی، جذب آب، تخلخل و جذب آب مویینه بر روی آنها انجام پذیرفته و تأثیر شکل سنگدانه ها با توجه به مقاومت های حاصله مورد بررسی قرار گرفت.

بتن خودتراکم پر مقاومت، شکل سنگدانه، فاز خمیری، مقاومت فشاری، تخلخل و جذب آب مویینه