مازیار خاکی - کارشناس ارشد معماری
مصطفی جهان بخشیان - پژوهشگر کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور

از حدود سه دهه پیش تاکنون، شرکتی به نام «معماری دینامیک» به سرپرستی معمار ایتالیایی به نام دکتر «دیوید فیشر» اقدام به طراحی برج های گردان نموده است. اولین پروژه این شرکت در دبی اجرا می گردد و بعد از آن در سایر نقاط دنیا از جمله مسکو، میلان، نیویورک، و توکیو شاهد پروژه هایی مشابه خواهیم بود. در طراحی چنین مجموعه هایی، بعد چهارم یعنی زمان نیز واردشده است و هر طبقه به طور مجزا قادر به چرخش می باشد و درنتیجه در طول زمان فرم کلی مجموعه تغییر می نماید و برجدارای فرم ثابت، صلب و واحد نخواهد بود. چنین مجموعه هایی قادر خواهند بود تا بعد زمان را در سیما و منظر شهری نیز واردنمایند و آن را نیز تحت تأثیر قرار دهند. با توجه به مطلب فوق، شناخت چنین مجموعه هایی می تواند توجه معماران را علاوه برطراحی مجموعه های صلب، به طراحی مجموعه ها و شهرهایی همراه با بعد زمان نیز جلب نماید. در راستای معرفی این مجموعه،بررسی بر روی نحوه و چگونگی ساخت، تکنیک های ویژه ساخت، راهکارهای تامین انرژی مورد نیاز برج، ارتباط بنا با محیط زیستو عوامل محیطی طبیعی )به خصوص انرژی باد و انرژی خورشیدی( و همچنین به بحث های تعادل، پایداری و تاسیسات پرداختهمی شود. می توان گفت که چنین مجموعه هایی بر سه عامل و کانسپت اصلی استوار هستند. این سه عامل عبارتند از:الف- طرح دینامیک: به این معنا که هر طبقه می تواند به طور مجزا و جدا از سایر طبقات به چرخش بپردازد و در نتیجه شکلساختمان دائماً در حال تغییر می باشد. ب- معماری سبز: به این معنا که این برج ها می توانند انرژی مورد نیاز خود را از طریق باد و انرژی خورشید (انرژی های تجدیدپذیر) تامین نمایند و در نتیجه این برج ها از نظر تامین انرژی خودکفا بوده و دوستدار محیط زیست می باشند.ج- تولید صنعتی: به این معنا که بخش عمده ای از این برج ها (حدود 90 %) از قطعات پیش ساخته ای تشکیل گردیده که اینقطعات در طی یک فرآیند تولید صنعتی در کارخانه تولید گردیده و در طی ساخت فقط به محل مورد نظر منتقل می گردند.

برج پویا – ساختمان دینامیک – زمان- صنعت پیش ساختگی – معماری پایدار