قادر حبیبی - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه پیام نور

در این تحقیق تاثیر کاربرد برگی غلظت های مختلف سلنات سدیم (1/5، 10 و 100 میلی گرم بر لیتر) بر روی برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis )مورد مطالعه قرار گرفت. بذرهای بادرنجبویه پس از ضدعفونی در مرزرعه ای در کنار شهر چهار برج (شمال غرب ایران) با خاک لومی سیلتی در بهار سال 1391 کشت شدند. در مرحله آغاز تطویل ساقه سلنیم در شکل سلنات سدیم (Na2SeO4 )و در غلظت های mg l-1/5 (در تیمار Se-1.5) 10mg l-1 (در تیمار Se-10) و 100mg l-1 (در تیمار Se-100) اسپری شد و همزمان نمونه های شاهد با آب اسپری شدند اسپری رگی سلنیم دو هفته بعد دوباره تکرار شد نتایج تحقیق نشان داد که کاربرد سلنیم در غلظت 10mg l-1 باعث افزایش وزن تر و وزن خشک اندام هوایی گیاه دارویی بادرنجبویه شد. کاربرد سلنیم در غلظت 1/5mg l-1 و mg Se l-1 100 نتوانست وزن خشک و نزن تر را بهبود بخشد. بخاطر فعالیت موثر آنزیم های کاتالز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-Px) در گیاهان تیمار شده با سلنیم، از انباشت مالون دی آلدئید (MDA) و پراکسید هیدروژن (H2O2) در بافت های بادرنجبویه ممانعت شد. نتایج فوق نشان دادند که اسپری برگی سلنیم در غلظت mg l-1 10 از یک طرف باعث تخفیف تنش اکسیداتیو و در نتیجه افزایش معنی دار رشد می شود و از طرف دیگر می تواند باعث بهبود غنی سازی بادرنجبویه با سلنیم شود.

آنزیم های آنتی اکسیدانت، بادرنجبویه، کاتالاز، کاربرد برگی سلنیم، گلوتاتیون پراکسیداز