مینا محب - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز

روانشناسان بر این باورند که چگونگی برخورد والدین با کودکان و روش های تربیتی آن ها، اثرات ماندگاری بر رفتار، عملکرد، انتظارها و درنهایت بر شخصیت فرزندان می گذارد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه پیوند مادرانه و پدرانه با پدیده وانمودگرایی در دانشجویان دختربود. شرک تکنندگان پژوهش شامل 169 دانشجوی دختر دانشگاه شهید چمران اهواز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخابشدند. در این پژوهش از پرسشنامه های پیوند والدینی و مقیاس پدیده وانمودگرایی کلانس استفاده شد. برای بررسی رابطه پیوند مادرانه و پدرانه با پدیده وانمودگرایی، از تحلیل رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که حفاظت افراطی پدرانه مهمترین پیش بینی کننده پدیده وانمودگرایی در فرزند است. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که اگر مادر و پدر مراقبت اندکی از فرزندان خود داشته ورابطه گرم و صمیمی با او نداشته باشد، فرزندی وانمودگرا پرورش خواهند داد. بنابراین، چنین به نظر می رسد که استفاده از روش های مراقبت بالا و حفاظت گری کم باعث پرورش فرزندانی با انگیره پیشرفت بالا و فاقد احساسات وانمودگرایی می شود.

پیوند مادرانه، پیوند پدرانه، پدیده وانمودگرایی، فرزندان