مهین حنیفه پور - دانشجوی کارشناسی ارشد همزیستی با بیابان - دانشگاه تهران
بهنام جابری - کارشناس فضای سبز باقر شهر

امروزه صنعت گردشگری به عنوان صنعتی پاک، پردرآمد و کم هرینه در دنیا مطرح است. این صنعت در ایران از دهه 1330 شروع به کار نمود و امروزه از جایگاه ویژه و رشد قابل توجهی برخوردار است. در بیست سال اخیر شاهد سریع فعالیت های گردشگری در سراسر جهان بوده ایم و انتظار می رود بر شدت این گسترش نیز افزوده شود. این صنعت گرایش های مختلفی مانند اکوتوریسم، ژئوتوریسم و غیره دارد. به لحاظ تاثیر بالقوه ی زیادی که توریسم در زمینه ی محافظت از محیط طبیعی و در اقتصاد بسیاری از کشورها دارد، سازمان ملل متحد تصمیم گرفت که سال 2002 میلادی را به عنوان سال بین المللی اکوتوریسم اعلام کند و کمسیون توسعه پایدار این سازمان (UNEP)، سازمان جهانی گردشگری را موظف به انجام فعالیت هایی در این سال نمود. هدف از این کار، مرور مجدد تجربیات گذشته در زمینه ی گردشگری، تشخیص و ترویج انواع توریسم، حفاظت از انواع اکوسیستم های در معرض خطر، تقسیم فواید حاصل از فعالیت ها با جوامع محلی و احترام به فرهنگ های بومی است. طبق برآورد سازمان گردشگری ، رشد گردشگری در دهه حاضر 20 تا 50 درصد خواهد بود. بنابراین توریسم از آینده ای پر رونق و درخشان برخوردار است که موجب مزایایی فراوانی برای جهانیان خواهد شد. آثار به جا مانده از اماکن مذهبی و قلعه های تاریخی، اهمیت شهرستان ری را در گدشته نشان می دهد و دارای جاذبه های توریسمی و اکوتوریسمی قلبل توجهی است و با همت مسئولین محترم به عنوان یکی از پتانسیل ها و جاذبه های بالقوه ی کشور و در واقع یکی از قطب های گردشگری ایران به خصوص گردشگری مذهبی ، تاریخی و فرهنگی به همراه لذت بردن از طبیعت زیبا و چشم اندازی کویری با داشتن اثرات اقتصادی ، فرهنگی-اجتماعی و زیست محیطی نهفته در آن مطرح باشد.

اکوتوریسم، جنوب تهران، ری