زهرا دل آسایی مروی - دانشجو کارشناسی ارشد – مهندسی شهرسازی – گرایش طراحی شهری
سارا قاسمیان - دانشجو کارشناسی ارشد – مهندسی شهرسازی – گرایش طراحی شهری
هادی سروری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد – مهندسی شهرسازی

ایجاد ارتباط قوی انسان با سایر فضاهای شهری از اهمیت خاصی برخوردار است. این ارتباط مستقیما با بعد وجودی انسان برقرار میشود که شامل مواردی مانند فعالیتهای او و میزان حضور او در محیط میباشد. در حقیقت این همان میزان درک انسان از فضای شهری است که آن فضا را تبدیل به مکان میکند. از طرفی در تقسیمات کالبدی هر شهر فضاهای قدیمی دارای ابعاد اجتماعی خاصی میباشد که در طول زمان شخصیت ویژه ای را به هر یک از بخشهای شهر و از آن بین به محلات آن میدهد. این پژوهش سعی در احیای شخصیت اصلی فضاهای قدیمی شهرها با در نظر گرفتن معنای آن مکان جهت جذب حداکثری حضور انسان دارد. روش تحقیق در این مطالعه، مشاهده، پرسه زنی و مصاحبه از طریق تکمیل پرسشنامه توسط ساکنان، زائرین و دیگر شهروندان است. این نوشتار با پرداختن به مباحث در ارتباط با مکان وابعاد مختلف آن با در نظر گرفتن دیدگاه صاحبنظران، به جست و جوی عوامل به وجودآورنده ی حس مکان در هریک از معیارهای فعالیت، کالبد و معنا پرداخته است که ماحصل آن دستیابی به لایه های شخصیت یک مکان میباشد که با به روز کردن تمامی این لایه ها و زنده کردن آنها میتوان شخصیت را از دل یک فضای شهری که ذات آن را تشکیل میدهد بیرون کشید و به دیگران نشان داد.

مکان، حسمکان، انسان، شخصیت