عارف شاه ویرن - دانشجوی کارشناس ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی
رامین حبیبی - عضو هیات دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
فاطمه حضرتیان - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی مرکز بهداشت تبریز

نوآوری به عنوان عامل مهم و حیاتی برای سازمان ها به منظور ایجاد ارزش و مزیت رقابتی پایدار در محیط پیچیده ومتغیر امروزی می باشد. نیاز بشر به رشد و توسعه بخصوص در دهه های اخیر و حاکم شدن فرهنگ رقابت بر فضای اقتصادیو سیاسی و اجتماعی روابط ملل باعث اهتمام خاص به نوآوری شده، به شکلی که جزء لاینفک بسترحرکت جوامع و درسطوح پایین تر محیط های سازمانی گردیده است. واقعیت این است که اگر در سازمانها از وجود انسانهای خلاق ، دانشگر، فرصت شناس و تبیین گر مسائل بی بهره باشیم ، بسیاری از فرصتها و موقعیتها را از دست خواهیم داد .ابتکارات و اقدامات نوآوری به طور زیادی به دانش، تخصص و تعهد کارکنان به عنوان درون دادهای فرایند ایجاد ارزش وابسته است .دانش و شایستگی ،به عنوان دارایی های با ارزش منابع انسانی در سازمان ها می باشد. در این مقاله سعی شده است که نقش ظرفیت آموزش و بهسازی منابع انسانی در رابطه با اقدامات راهبردی در ایجاد حلقه های نوآوری و یادگیری به منظور توسعه و توانمندسازی کارکنان بعنوان اهرمی پویا مورد بررسی قرار گیرد.

آموزش ، بهسازی ، نوآوری،کارکنان