پری ناز میرازیی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه پیام نورارومیه

بزرگ ترین منبع تأمین آب در کشور را، ذخایر آب زیرزمینی تشکیل می دهد. در حال حاضر سالانه بیش از 53 میلیارد مترمکعب از منابع زیرزمینی با استفاده از جاه، قنات یا چشمه بهره برداری می شود. به علت کمبود باران و آبهای سطحی در بخش هایی از کشور، به ویژه در منطق مرکزی ایران، سطح آبهای زیرزمینی در اعماق زیاد گاهی بیش از 100 متر قرار دارد و میزان تغذیه طبیعی سفره های آب زیرزمینی نیز چندان زیاد نیست. به همین جهت، بهره برداری از این منابع باید محدود و حداکثر به اندازه تغذیه طبیعی آنها باشد. در بسیاری از مناطق ایران بهره برداری بی رویه و بیش از حد مجاز از آب زیرزمینی موجب افت دائمی سطح ایستایی شده که ممکن است. در نهایت به تخلیه این مخازن، که در برخی مناطق تقریباً تنها منبع تأمین آب است، منجر شود. در برخی مناطق دیگر کشور، به ویژه دس شمال و غرب ایران، امکان توسعه بهره برداری از منابع آب زیرزمینی نیز وجود دارد. در سالهایاخیر مطالعه بر روی منابع موجود در سازندهای سخت به ویژه سنگ های کربناتی مثل سنگ آهک نتایج مطلوبی داشته است.

اب های زیرزمینی، آلودگی، بهره برداری، حفاظت