رضا بهبهانی - دکتری طراحی شهری عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
سیده مانا دستوم - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

یکی ازاساسی ترین مولفه های دستیابی به پایداری اجتماعی فضاحفظ امنیت اجتماعی است مادام که فضای شهری یامعماری حس امنیت فردی مالی فرهنگی و اجتماعی ... را به کاربران فراهم نسازدنمیتواندازامتیازحضورپرشورمردم برخوردارگردد درمقابل کمبود امنیت احساس خطروترس ازجرم و جنایت موجب کاهش استفاده ازفضای همگانی و عدم کارایی محیطهای شهری میگردد بنابراین ایجادحس امنیت لازمه موفقیت طراحی شهری می باشد بطورکلی دورویکردپیشگیری ازجرم درمیان نظریه پردازان رایج است رویکردنخست رویکردغیرمکانی است که به کاهش ویاازبین بردن انگیزه های شخصی ارتکاب جرم ازطریق اموزشهای اخلاقی اجتماعی اقتصادی و فرهنگی وضع قوانین اشاره دارد رویکرددیگر رویکردمکانی است که هدف اصلی آن سخت تر کردن امکان ارتکاب جرم بوسیله کاربرد تکنیکهای خاص درمکانی مشخص می باشد این مقاله که اطلاعات آن به روش کتابخانه ای جمع اوری شده و به روش توصیفی ـ تحلیلی تجربه تحلیل شده است بررویکرددوم تمرکز دارد ودرصدد است باتکیه برنظربزرگان عرصه معماری و شهرسازی چگونگی تاثیرعناصرکالبدی محیط رابرامنیت اجتماعی و میزان ارتکاب جرم بازگوسازد

امنیت اجتماعی ، جرم ، فضای همگانی