علی کارگر
حمید شیرمحمدی - دکترای راه وترابری، استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه ارومیه
محمدحسن رضایی فر - کارشناس ارشد عمران گرایش راه و ترابری،دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران
حامد آذرشب - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات (آیت الله آملی)

تصادفات جاده‌ای از عوامل بسیار مهم مرگ و میر بوده و صدمات مالی و جانی فراوانی را به همراه داشته لذا دستیابی به ایمنی پایدار یکی از اهداف اصلی کشورهای مختلف در بحث حمل و نقل می‌باشد. یکی از اقداماتی که در زمینه کاهش تصادفات در کشور صورت می‌گیرد تخصیص بودجه‌ای سالانه به منظور ارتقا ایمنی جاده‌هاست. اما از آن‌جا که هیچ گاه رقم تخصیص یافته کافی نمی‌باشد باید بین مشکلات موجود و بودجه تعادلی برقرار گردد. به عبارت دیگر باید تخصیص به گونه‌ای انجام شود که بیشترین بازده را داشته باشد. از آن‌جا که تجهیزات ترافیکی یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در کاهش تصادفات بوده در این تحقیق مدلی ارائه می‌گردد که بهترین تجهیزات ترافیکیع با توجه به بودجه موجود و تعداد تصادفات به وقوع پیوسته در مقطع انتخابی، بگونه‌ای انتخاب گردند که بیشترین تأثیر را در کاهش تصادفات داشته باشند. از ویژگی مهم این مدل در نظر گرفتن تأثیر همزمان چند اقدام برای قطعه مورد نظر انتخاب می‌گردد.

: اولویت بندی، تجهیزات ترافیکی، تصادفات