سعیدکریم پیرحیاتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیکی تهران
دکترپریوش جعفری - استادیار، عضو هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
دکترحسین وفادار - عضو هیات علمی، دانشگاه علوم انتظامی ناجا

بحران مقوله‌ای است که همه‌ی سازمانها و جوامع کم و بیش و با توجه به ماهیت و فعالیت‌هایشان به گونه‌ای با آن روبرو هستند. بروز خطرات سوانح و بحران‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی سیاسی و نظامی به همراه حوادث غیرقابل پیش‌بینی واقعیتی است که بشر در طول تاریخ همواره با آن آشنا بوده است. صنعتی شدن جوامع و گسترش ارتباط ماهواره‌ای و نقل و انتقال اطلاعات و همچنین بزرگتر شدن سازمان‌های اجتماعی که همراه با موفقیت‌های فراوان تکنولوژی و اجتماعی بوده است نه تنها میزان بروز خطرات غیر منتظره را کاهش نداده است، بلکه در بسیاری از موارد این خطرات را نیز افزایش داده است. امروز بحران‌ها در سازمان‌ نهادی شده‌اند و واقعیتی جداناپذیر از ماهیت درونی سازمان‌ها شده‌اند از این رو سازمان‌ها مجبورند همواره با افزایش پیچیدگی توان تولیدی خود توان رویاروی و مواجه با بحران‌ها مختلف را در خود افزایش دهند امری که تنها با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت ممکن می‌شود. هدف این مقاله استفاده از ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات به منظور ارائه مناسب، صحیح، کامل، سریع و بهنگام در سه سطح پیش، حین، و پس از بحران می‌باشد. در نهایت نقش استفاده از این ابزارها در سطوح مختلف بحران با بهره جستن از امکانات تحلیل سلسله مراتبی AHP مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین اولویت بکارگیری از این ابزارها در سطوح مختلف بحران که شامل پیش از بحران، حین بحران، و پس از بحران می‌باشد بررسی می‌گردد.

فناوری اطلاعات و ارتباطات، کنترل حمل و نقل هوشمند، مدیریت بحران