زهرا فرازی - دانشجوی کارشناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
مهدی شریف - عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

علم مهندسی بافت ترکیبی از بیولوژی مولکولی و مهندسی مواد است در بسیاری از کاربرد ها برای ایجاد یک عضو مصنوعی موقتی برای هسته زایی سلولی به یک داربست نیاز می باشد برای پایدار سازی محیط پیرامون پلیمر و کنترل تخریب آن ترکیبات پایه با نانو کامپوزیت اضافه شده است تخریب سریع و فعالیت زیستی خوب این نانو کامپوزیت ها را به ماده مناسب برای کاربردهای پزشکی ارتوپدی تبدیل کرده است افزودن ترکیبات بیولوژیک به یک زیست پلیمر سنتزی روش مناسبی برای تولید یک داربست زیست فعال است که می توان آن را به عنوان سیستمی در نظر گرفتکه همزمان ثبات مکانیکی کافی و میل ترکیبی سلولی بالایی را نشان می دهد این نانو داربست محیط موضعی مناسبی برای سلول های پیوندی در زمینه رگ زایی و شریان زایی ECM از طریق خوشه بنید سلولی افزایش ضریب رگ زایی پیرامونی و تقویت زیست پذیری سلول بدون دست کاری ژنی یا مصنوعی به وجود می آورد در این مقاله ضمن معرفی این نانو کامپوزیتها روشهای تولید و قابلیت کاربرد آنها بررسی می گردد.

مهندسی بافت ، داربست های نانو کامپوزتی ، بافت سلولی ، رگ زایی ، ارتوپدی