بنیامین خوشنویسان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران
شاهین رفیعی - استاد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران
محمود امید - استاد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران
حسین موسوی زاده - استاد دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی دانشگاه تهران

افزایش در عملکرد محصولات کشاورزی به واسطه پیشرفت‌های فنی، آموزش و نیز تا حدود زیادی با افزایش در استفاده از نهاده‌ها مانند کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها حاصل شده است. این تغییرات در روش‌های زراعی منجر به بروز مشکلات زیست محیطی گردیده است. در این مقاله تأثیر سه سطح کشت در مزارع گندم بر روی شاخص‌های زیست محیطی گرمایش جهانی، اختناق دریاچه‌ای و مسمومیت انسان‌ها با استفاده از ارزیابی چرخه حیات مورد مطالعه قرار گرفته است. واحد عملکردی یک تن گندم تولیدی و مزرعه به عنوان مرز سامانه انتخاب شده است. پس از فسفات NO3 با سهم 245 تأثیرگذارترین آلاینده‌ی انتشار یافته بود. در بخش اثر مسمومیت انسان‌ها سهم مصرفی 74٪ و سهم مواد منتشره از سوخت دیزل 24٪ مشاهده گردید. 2,4-D کرومیوم منتشر شده از سوخت دیزل به ترتیب با 70 و 18 درصد مهم‌ترین اثر را بر روی این شاخص ایفا کرده‌اند. نتایج نشان دادند که با افزایش سطح زیر کشت به سبب افزایش عملکرد، شاخص‌های زیست محیطی انتخاب شده یک روند کاهشی را از خود نشان دادند.

ارزیابی چرخه حیات، گرمایش جهانی، اختناق دریاچهای، مسمومیت انسانها