سمانه صائب - کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری و کارشناس اشتغال و سرمایه گذاری استانداری سیستان و بلوچستان

روابط متقابل و پیوند بین شهر و نواحی روستایی، به طور گ سترده ای به عنوان عامل اصلی در فرآیند تغییرات اجتماعی، اقتصادی، و فرهنگی شناخته شده است. علیرغم این واقعیت، بیشتر نظریه های توسعه و رویه های اجرایی تلویحاً به دو گانگی جمعیت و فعالیت های نواحی شهری و روستایی تأکید دارند. با این وضعیت، مقاله حاضر در نظر دارد روابط شهر زهک با نواحی روستایی پیرامون خود را مورد بررسی قرار دهد. در واقع هدف پژوهش حاضر بررسی این مسئله است که آیا شهر زهک باعث توسعه نواحی روستایی پیرامون خود شده است و یا برعکس آن؟ و آیا ایجاد و توسعه شهر زهک تأثیری در کاهش مهاجرت های روستایی و توسعه ارگانیک در منطقه داشته است؟ برای پاسخ به سوالات تحقیق از روش های کمی و کیفی و مطالعات کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) و نرم افزارهای مربوطه استفاده شده است. نتایج نشان داد ایجاد و توسعه شهر زهک سبب ارائه خدمات تولیدی، مصرفی و زیربنایی برای روستاهای پیرامون شده است و بالعکس نواحی روستایی نیز خدمات مناسبی به شهرنشینان ارائه داده اند. از نظر هر دو گروه روستائیان و شهرنشینان، شهر زهک و نواحی روستایی روابط مطلوب و ا رگانیک دارند و شهر زهک توانسته است تا حد زیادی به کاهش مهاجرت های موقتی و دائمی روستائیان به دیگر نقاط استان و کشور منجر شود. در پایان نیز پیشنهاداتی برای بهبود روابط شهر زیهک با روستاهای اطراف ارائه شده است.

شهر زهک، نواحی پیرامونی، شهر، روستا، روابط متقابل