مصطفی عبدیلی بهلول آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته پترولوژی دانشگاه تبریز
محسن موید - دانشیار گروه زمین شناسی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز
احمد جهانگیری - استاد گروه زمین شناسی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز
قادر حسین زاده - استادیار گروه زمین شناسی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز

منطقه کرنگان در استان آذربایجان شرقی واقع شده که بخشی از زون ساختاری البرز- آذربایجان محسوب می شود. این منطقه دارای یک توده گرانیتوئیدی می باشد که ترکیب سنگ شناسی آن عمدتا متشکل از گابرودیوریت، گرانودیوریت و دیوریت بوده و توسط دایک های لامپروفیری با راستای NNE-SSW قطع شده است. بر اساس تقسیم بندی های مختلف ارائه شده در مورد لامپروفیرها، این نمونه ها هورنبلند- لامپروفیر بوده و اسپسارتیت نامگذاری می شوند. کانی های روشن آن ها پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار و کوارتز بوده وکانی های تیره ی آن ها را آمفیبول و پیروکسن تشکیل می دهند. آمفیبول های موجود در لامپروفیرهای مورد مطالعه در قلمرو کلسیک واقع شده، از نوع منیزیوهورنبلندی، پارگازیتی، چرماکیتی و چرماکیت هورنبلندی هستند، نشانگر فوگاسیته بالای اکسیژن بوده و در گستره ی آمفیبول های وابسته به محیطفرورانش و مرز ورقه های همگرا قرار می گیرند.فشار جایگیری این دایک ها با استفاده از میزان Al هورنبلند، بیشتر از 5 کیلوبار (عمق بیشتر از 17/5 کیلومتر) محاسبه شده است. زمین دماسنجی حاشیه آمفیبول های مورد مطالعه نیز نشان دهنده دمای 925-800 درجه سانتی گراد می باشد.

لامپروفیر، آمفیبول، کرنگان، شیمی کانی، شمال غرب ورزقان، آذربایجان شرقی