سیدمحمدعلی سخائی - دانشجوی کارشناسی ارشدمدیریت شهری دانشگاه غیرانتفاعی نورطوبی تهران

مسأله مهم در شهرها رسیدن به توسعه پایدار است وبه منظور توسعه پایدارشهری در محیط جغرافیایی،طرحها و اقدامات بهسازی و نوسازی شهرباید متناسب با ساختار اکولوژیک آن منطقه صورت گیرد زیرا که یک شهر متشکل از مجموعهای از نظامهای کالبدی ، تاریخی ، اقتصادی و اجتماعی است . در حال حاضر بسیاری از شهرهای کشور با مسالهای به نام بافتهای فرسوده مواجه هستند.این بافتها یا هسته- های قدیمی شهرها بوده و به مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شدهاند و یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسائل و مشکلات بسیاری روبرو بوده و این مشکلات را به کل شهر نیز تسری می- دهند. به نظر میرسد در بافتهای فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبانگیر این بافتها کارآمدترین رویکرد که بتوان برای مواجهه با کاستیها و نارسائیها اتخاذ نمود، نیل به اهداف توسعه پایدار در عرصه بهسازی و نوسازی این بافتها میباشد. محله چوگیا به عنوان قسمتی از بافت فرسوده شهری شیراز با جمعیتی بالغ بر 1718 نفر جامعه آماری این تحقیق را شامل میشود.در این پژوهش روش بکارگرفته شده از نوع توصیفی است و اطلاعات به دو طریق اسنادی و میدانی (پرسشنامه،مصاحبه و مشاهده) جمع آوری شده است.همچنین سعی گردیده که کیفیت اجتماعی، اقتصادی و کالبدی این بافت و میزان و نحوه مشارکت مردمی در اجرای طرح نوسازی در راستای رسیدن به توسعه پایدار مورد بررسی قرار گیرد

توسعه پایدار ، بهسازی و نوسازی ، بافت های فرسوده ، محله چوگیا