فرناز رهبرعطاران - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند

امروزه کشورها با درک اهمیت و جایگاه فضاهای سبز و باز در زندگی روزمره شهروندان و انواع کارکرد آن در میان ساختار کالبدی و اجتماعی – فرهنگی شهر ، تلاش در جهت حفظ ، احیا و گسترش این فضاها را در دستور کار برنامه ریزی و سیاست ای خود قرار داده اند . در دوران معاصر، گسترش شهرها باعث تشدید عوارض توسعه شهری بیرویه و ناپایدار شده است، که تشدید آلودگی های محیطی از مهم ترین این عوارض به شمار می آیدکه خود زمینه ساز از بین رفتن فضاهای سبز درون شهری و تغییر کاربری این گونه اراضی است. این گسترش فناوری آن چنان در روان واحساس بشر آثار نامطلوب گذاشته است.اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی ازشاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید. هدف از این پژوهش ارزیابی کیفی نقش پار کها و فضاهای سبز شهری در راستای بهینه سازی قابلیت های استفاده شهروندان از آن در شهر تبریز است که پارک خاقانی به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است.روش تحقیق در این پژوهش، به صورت اسنادی، تحلیلی و پیمایشی است و بخش اعظم اطلاعات به صورت توزیع پرسشنامه بین مراجعان به پارک اخذ شده و تحلیل نهایی برروی آن صورت گرفته است.یافته های تحقیق نشانگر این است که پارک ها و فضاهای سبز شهری از مهم ترین عوامل مؤثر در شکل دهی به پایداری اجتماعی و همبستگی های شهری اند ولی عواملی نظیر ایمنی پارک و فضاهای سبز، امنیت و متناسب نبودن امکانات مورد نیاز برای گرو ههای مختلف سنی و جنسی دراین مکان ها باعث کاهش تمایل شهروندان برای استفاده از این عرصه ها می باشند

فضای سبز ، پارک شهری ، شهرتبریز ، پارک خاقانی