مجتبی درخشان - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع (گرایش مهندسی مالی )، دانشگاه علم و فرهنگ (جهاد دانشگاهی )
حمیدرضا گل مکانی - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه تفرش
پیام حنفی زاده - استادیار دانشکده مدیریت (گرایش مدیریت صنعتی )، دانشگاه علامه طباطبائی

انتخاب بهترین مجموعه از سهام ، با لحاظ اهداف چندگانه و با توجه به تعدد گزینه ها ، تصمیم مدیریتی دشواری است . لذا تصمیم گیرها می توانند توسط روش دو مرحله ای زیر ، شانس یافتن سبد سهام بهینه را افزایش دهند . براساس این روش ، ابتدا فضای جواب تمام سبدهای کارا تعیین می گردد ، و سپس به تصمیم گیرها این امکان داده می شود که به طور تعاملی ، این فضای جواب را جستجو نمایند . بهرحال ، کار تعیین فضای جواب ، به صورت سعی و خطا انجام نمی گیرد . روش شمارش کامل برات - فورس که یک روش جستجو برای تعیین فضای جواب است ، تنها زمانی عملکرد مطلوبی دارد که تعداد سهام اندک باشد. اما زمانی که تعداد سهام ، زیاد (بالغ بر 323 سهم ) گردد؛ مسئله انتخاب سبد سهام ، به یک مسئله سخت تبدیل می شود و دیگر نمی توان از آن ، برای تعیین فضای جواب استفاده کرد ( و سپس کلیه سبدهای کارا را تعیین نمود ) . از آنجا که روش های فراابتکاری می توانند توازنی را بین مدت زمان مورد نیاز برای انجام محاسبات و کیفتی فضای جواب تقریب زده شده فراهم آورند ؛ در این مقاله پس از توسعه مدل انتخاب سبد سهام مارکویتز ، روشی مبنی بر ترکیب دو روش بهینه یابی اجتماع مورچگان و شبیه سازی تبرید - تدریجی پارتو پیشنهاد گردیده است . به منظور اعتبارسنجی این روش ، عملکرد آن در بورس اوراق بهادار تهران ، با عملکرد چند روش فراابتکاری دیگر مقایسه شده است . نتایج به دست آمده حاکی از برتری روش پیشنهادی نسبت به روشهای مذکور (از نقطه نظر معیارهای قابل طرح در این حوزه ) می باشد.

انتخاب سبد سهام ، مدل مارکویتز ، بهینه یابی اجتماع مورچگان پارتو ، شبیه سازی تبرید - تدریجی پارتو ، الگوریتم ژنتیک نخبه پرور سریع طبقه بندی ساز جواب ها از منظر تسلط