سیده سوده نجات - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد قزوین

پایداری و ایمنی سکونتگاه ها در مقابل خطرات طبیعی همیشه فکر ما را بخود مشغول کرده است.زلزله یکی از این خطرات طبیعی است که همواره سکونتگاه های بشر و جان انسانها را تهدید می کند و در مدت کوتاهی می تواند خسارات و تلفات بسیار گسترده ای را بجا بگذارددر واقع زلزله بعنوان یک پدیده طبیعی بخودی خود نتایج نامطلوبی در پی ندارد و آنچه که از این پدیده یک فاجعه می سازد عدمپیشگیری از تاثیر آن و عدم آمادگی جهت مقابله با عواقب آن است.بنابراین زمان آن رسیده است که از ابزارهای ضروری برای مقابله با این حوادث تا حد ممکن کمک بگیریم، بطوری که بتوانیم آسیب هایی را که توسط این واقعه غیر منتظره ایجاد می شود کاهش دهیم.به عنوان (GIS) در مقاله پیش رو که به لحاظ هدف کاربردی و با روش توصیفی – تحلیلی انجام گردیده است و از سیستم اطلاعات مکانییک نرم افزاری که قابلیت تحلیلی دارد برای رسیدن به هدف مقاله حاضر که بررسی میزان آسیب پذیری منطقه شهری بر اساس شاخص ها و تاثیر آنها در میزان آسیب پذیری و الویت بندی آنها جهت اجرای برنامه های کاهش خطر پذیری زلزله مورد استفاده گرفته است.شاخصهایی که مورد ارزیابی قرار گرفته اند شامل تراکم ساختمانی،تراکم جمعیتی،نوع مصالح،عمر ابنیه،مساحت قطعات می باشد.بدین طریق که ابتدا میزان آسیب پذیری هر یک از شاخص ها بطور مجزا ارزیابی شد و سپس این لایه ها همگی در نرم افزارGISاز طریقoverlayکردن بوده و بر اساس نظر کارشناسی وزن داده شده اند و نقشه نهایی آسیب پذیری به وجود آمده که نشان می دهد از کل مساحت منطقه 45 % دارای آسیب پذیری کم، 22 % آسیب پذیری متوسط، 24 % آسیب پذیری قابل توجه و 9% دارای آسیب پذیری زیاد می باشد

ارزیابی،آسیب پذیری،زلزله،بافت فرسوده ، GIS،