رسول بلاغی اینالو - مربی و مدیرگروه مهندسی شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
ساسان اکبری - دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
علی گودرزی - دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی
وحید کاکایی - دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه سلمان فارسی

امروزه صنعت گردشگری به عنوان صنعتی پویا و دارای ویژگی های بارز و منحصر به فرد، بخش مهمی از فعالیت های اقتصادی و تولیدی کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه را به خود اختصاص داده است. توسعه پایدار گردشگری عبارتست از گسترش صنعت گردشگری و جذب گردشگران به یک منطقه با استفاده از منابع موجود به گونه ای که ضمن پاسخ دادن به نیازهای اقتصادی، فرهنگی و قانونی جامعه و انتظارات گردشگران بتوان وحدت و هویت فرهنگی، سلامت محیط زیست، تعادل اقتصادی مقصد و میهمانان آن ها را به طور متوازن و پیوسته در حد بهینه تامین کرد. یکی از منافع عمده گردشگری مبتنی بر رویکرد پایدار این است که پرداخت های گردشگری منجر به حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی یک ناحیه می گردد. از این روی گردشگری پایدار می تواند یک وسیله مهم برای رسیدن به حفاظت محیط در آن نواحی باشد که در فعالیت حفاظت از محیط و منابع با محدودیت مواجه هستند. رویکرد توسعه پایدار برای برنامه ریزی گردشگری بسیار مهم می باشد برای این که توسعه گردشگری به فعالیت ها و جاذبه ها در محیط طبیعی، میراث تاریخی و الگوی فرهنگی مرتبط هستند. در این پژوهش ما با روش تحلیلی - توصیفی به بیان موضوعاتی از قبیل توسعه پایدار گردشگری، اصول و ارکان برنامه ریزی توسعه پایدار گردشگری، اهداف توسعه پایدار گردشگری و فرآیند برنامه ریزی گردشگری پایدار پرداختیم.

برنامه ریزی، توسعه پایدار، گردشگری، مشارکت گردشگری، فرصت های گردشگری