مریم نجفی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد،فیزیولوژی جانوری،دانشکده علوم،دانشگاه آزاد اسلامی واحد، قم
نسرین حیدریه - استادیار،گروه فیزیولوژی،دانشکده علوم،دانشگاه آزاد اسلامی واحدقم(استاد راهنما)
مریم خوش سخن - استادیار،گروه فیزیولوژی،دانشکده علوم،دانشگاه آزاد اسلامی واحدقم(استاد مشاور)

زمینه و هدف: صرع شایعترین اختلال عصبی پس از سکته مغزی می باشد.با وجود داروهای ضد تشنج متنوع فعلی،تحقیقات برای کشف داروهای جدید با اثر بخشی بهتر و عوارض نامطلوب کمتر،ادامهدارد.گیاهان دارویی با داشتن مواد متنوع طبیعی و خواص متفاوت،زمینه مناسبی برای اینگونه تحقیقات می باشند. این مطالعه به بررسی اثر شیرابه گیاه آلوئه ورا برآستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری می پردازد. روش بررسی: موشهای سوری در دو گروه کنترل و آزمایش(هشت تایی)قرار گرفتند.گروه کنترل سرم فیزیولوژی و نیم ساعت بعد (80mg/kg) و PTZ را به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند.گروه آزمایش شیرابه آلوئه ورا (5,15,25,50,100mg/kg) و نیم ساعت بعد PTZ (80 mg/kg) را به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند.بلافاصله پس از تزریق PTZ مدت زمان شروع تشنج ثبت گردید.داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی آن است موش های دریافت کننده شیرابه آلوئه ورا دردوزهای mg/kg 25 و 15 نسبت به گروه کنترل (دریافت کننده سالین) افزایش معنی داری در آستانه تشنج نشان می دهند 0/05>p نتیجه گیری: این نتایج احتمالا ناشی از اثر آلوئه ورا بر سیستم گاباارژیک باشد.

آلوئه ورا ،پنتیلن تترازول، تشنج، موش سوری