نفیسه گلستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،گروه فنی مهندسی،فارس ایران
محمدرضا بمانیان - مدیر گروه دانشکده معماری دانشگاه تربیت مدرس تهران دانشگاه تربیت مدرس تهران،گروه هنر ومعماری،تهران،ایران

اندیشه پایدارری به سرعت جایگاه خود را به عنوان یکی از اهداف متعالی طراحی وبرنامه ریزی شهری تثبیت کرده ودامنه نفوذ خود را درحوزه های مختلف شهری ومعماری توسعه داده است.به گونه ای که حتی درسطوح خرد طراحی شهری و به دنبال آن معماری،دستیابی به طراحی پایدار به فصل الخطاب همه اهداف وایده آل ها تبدیل گردید.دراین مقاله سعی شده است که ابتدا به مفاهیم پایه درتوسعه پایدار وهمچنین به چگونگی ایجاد محیطی که هم از تکنولوژی بهره مندباشد وهم محیطی باشد انسانی باقابلیت های اجتماعی،سوالی است که شهرسازان ومعماران نزدیک به نیم قرن است که به دنبال پاسخی برای آن می گردند بپردازدوالبته باید براین نکته هم تأکید دارد که بایستی ویژگی های فضاهای شهری ومعماری گذشته ومعیارها واصول حاکم برآنها را شناخت واز آن جهت پاسخگویی به نیازهای امروز جامعه بهره برد.

توسعه پایدار،طراحی پایدار،طراحی محیطی،پایداری محیطی