شیما جراحی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه علوم و تحقیقات خراسان رضوی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی گروه درمانی رفتاری فعال ساز بر باورهای فراشناختی بیماران مبتلا به سوءمصرف موادبود. نمونه پژوهش شامل 3051 گروه کنترل، 51 گروه آزمایش( نفر از بیماران مبتلا به سوءمصرف مواد بود که به صورت دردسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به ابزار پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه باورهای فراشناختی ) 30-MCQپاسخ دادند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. پس از گزینش تصادفی گروه های آزمایش و کنترل، در آغاز برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا و سپس مداخله آزمایشی )گروه درمانی رفتاری فعال ساز( به عنوان متغیر مستقلدر 8 جلسه که هر جلسه 03 دقیقه به طول انجامید، روی گروه آزمایش اجرا گردید و پس از پایان برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس )مانکوا( استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده هانشان داد، گروه درمانی رفتاری فعال ساز باعث کاهش باورهای فراشناختی بیماران مبتلا به سوءمصرف مواد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. می توان گفت گروه درمانی فعال ساز رفتاری به بیماران مبتلا به سوءمصرف مواد می تواند در کاهش باورهای فراشناختی آن ها اثربخش باشد.

گروه درمانی فعال ساز رفتاری، باورهای فراشناختی، اعتیاد