ماهرخ سردشتی - کارشناس ارشد دفتر مهندسی رودخانه ها و سواحل، شرکت مدیریت منابع آب ایران

آب و هوای کره زمین در طول قرن بیستم، بویژه در دو دهه اخیر تعادل خود را از دست داده و تمایل به افزایش دما نشان داده است. از طرفی پیش بینی ها برای قرن 21 نیز افزایش دمای جهانی ناشی از افزایش گازهای گلخانه ای و هواویزهای جو را هشدار می دهد.بزرگی افزایش دما پیش بینی شده تا 2/5 درجه سانتیگراد در آخر قرن حاضر بطوربالقوه می تواند منجر به تغییر چرخه آب شده و بارش بیشتر، تبخیر سریعتر و تغییر در آبهای جاری را باعث شده و ناهنجاری های هیدرولوژیک، همچون خشکسالی ها ، سیلاب های شدید و ناگهانی و نوسانات سطح دریاها را تشدید کند. دریاچه خزر بزرگترین بدنه آبی محصور در خشکی است که با وسعت سطحی بیش از 370 میلیون متر مربع حدود ٪44 از آبهای محصور در خشکی در بر می گیرد. از آنجایی که این دریاچه با آبهای آزاد ارتباط ندارد نسبت به اثرات تغییرات واکنش نشان داده که این تغییرات برای کشورهای منطقه مخرب می باشد.گزارشات و بررسی های انجام شده از نوسانات تراز آب دریای خزر در طی دوره های تاریخی نشان داده که سطح آب چقدر نوسان داشته و از طرفدیگر چه میزان از فعالیت های ساحلی در معرض خطر قرار گرفته است.در این پژوهش با استفاده از داده های اقلیمی تصاویر ماهواره ای و نقشه های توپوگرافی و ژئومورفولوژیکی منطقه در یک دوره آماری 15 ساله با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور به پردازش و تجزیه و تحلیل اثر تغییرات اقلیمی نوار ساحلی دریایخزر پرداخته می شود.

دریای خزر، تغییرات اقلیمی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، سنجش از دور