سیروس اسدپور - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
قربان نورمحمدی - عضو هیئت علمی گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حمید مدنی - عضو هیات علمی گروه زراعت واصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
حسین حیدری شریف آباد - عضو هیئت علمی گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

این تحقیق به منظور کاهش اثرات مخرب تنش گرمایی در کاشت زودتر از موعد ذرت رقم KSC 704 در حاجی آباد هرمزگان انجام گرفت. این تحقیق در قالب طرح آماری کرت های خرد شده با پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1392 اجرا شد. کرت های اصلی شامل سه تاریخ کاشت 20 تیر ماه (تنش گرمایی)، اول مرداد (کاشت به موقع ) و 10 مرداد (کاشت دیر هنگام) و کرتهای فرعی شامل محلول پاشی با آب (شاهد)، محلول پاشی با نانو ذرات سیلیس، محلول پاشی با سولفات روی و محلول پاشی نانو ذرات سیلیس و روی به صورت توام بود. نتایج نشان داد بین سطوح تیمار تاریخ کاشت در صفت عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در ردیف، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اختلاف معنی داری در سطح 1% وجود داشت. بیشترین عملکرد دانه به میزان 12470 کیلوگرم در هکتار متعلق به کشت در تاریخ کاشت اول مرداد و کاربرد تیمار محلول پاشی با سولفات روی بود. کمترینعملکرد دانه به کشت در تاریخ 20 تیرماه و عدم استفاده از نانو ذرات سیلیس و روی (شاهد) به دست آمد. در تاریخ کاشت 20 تیر مشخص گردید که عناصر روی و سیلیس در بهبود عملکرد نقش داشته اند هر چند نقش روی بیشتر بوده است. در بین سطوح مختلف محلول پاشی در تاریخ کاشت 20 تیر سیلیس توانسته شاخص برداشت را از 62 % در تیمار شاهد به 66 % بهبود بخشد و روی در بهبود تعداد دانه در ردیف بلال بهتر از سیلیس عمل کرد.

تنش گرمایی ، نانو سیلیس ، روی ، ذرت