هما صابرحبیبی - دبیر و کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

با این که منظومه همای و همایون، اولین منظومه خواجوی کرمانی قرن 8 است و داستانی دلکش و گیرا دارد، تاکنون از منظر داستان نویسی معاصر به آن توجه نشده است. هرچندکه خواجودر سرایش این منظومه، از طرح و مضمون برخی از داستان های شاهنامه و خمسه نظامی و.. اثر پذیرفته است اما توانست با خلاقیت خاص خود، تا حدودی از ویژگی های قصه نویسی قدیمی فاصله بگیرد مثل پویایی شخصیت ها، توجه به لحن، تنوع زاویه دید و... که همه این موارد بیان گر سیر تحول داستان نویسی در دوران خواجوست. مقاله حاضر می کوشد تا با روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شکل کتابخانه ای، در پیش شناخت بهتر این اثر ارزیابی میزان تطبیق و موفقیت خواجو در بکارگیری عناصر داستانی با معیارهای داستان نویسی امروز بپردازد.

عناصر داستان، همای و همایون، خواجوی کرمانی