فرناد نصیرزاده - عضو هیئت علمی دانشگاه دانشکده مهندسی پیام نور تهران
مهدی روحپرور - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حامد مازندرانی زاده - عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین

در فرایند تخصیص ریسک، دادن مسئولیت کامل برخی از ریسکها به پیمانکار درست نمیباشد، چرا که باعث اتخاذ برخی سیاستهای تدافعی از طرف پیمانکار از قبیل کاهش کیفیت و روی آوردن به دعاوی و دادخواهی میگردد که در نهایت هزینه و زمان پروژه را افزایش میدهد. بنابراین در مورد این دسته از ریسکها لازم است که مسئولیتهای ناشی از ریسک بین عوامل مختلف درگیر در قرارداد تسهیم شده و به عبارتی تخصیص کمی ریسک انجام گیرد. در فرایند مذاکره برای تعیین درصد ریسک تخصیص داده شده به هر یک از طرفین قرارداد، با وجود تضاد منافع موجود بین این عوامل، تمایل زیادی به همکاری و رسیدن به توافق وجود دارد. در این تحقیق برای تخصیص کمی ریسک از نظریه بازیها که علم مطالعه مدلهای ریاضی تعارض و همکاری بین تصمیم گیران عاقل است، استفاده شده است. مدل پیشنهادی، ابزار قدرتمندی را ارائه میکند که معیارهای مطلوبیت نظیر کارایی و انصاف را برآورده نموده و درصد تخصیص ریسک منصفانه را مشخص مینماید. برای نشان دادن قابلیتهای مدل پیشنهادی، درصد تخصیص ریسک بین کارفرما و پیمانکار، برای یکی از ریسکهای شناسایی شده در یک پروژه نمونه تعیین گردیده است

مدیریت ریسک، تخصیص کمی ریسک، نظریه بازیها، فرآیند مذاکره