مهدی سوری - دانشجو کارشناسی ارشد عمران - سازه دانشگاه جامع امام حسین (ع)
مصطفی امینی مزرعه نو - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه جامع امام حسین(ع)

سدهای بتنی وزنی جزء سازه های عطیمی هستند که به وسیله عملکرد وزنی خود بارهای وارده را به زمین منتقل می کنند این سازه ها همواره در تماس با زمین زیرین بوده و در محل اتصال بدنه با پی دارای درز اصلی یا درز پاشنه می باشند. یکی از مهمترین عوامل بروز رفتار غیر خطی سدها ایجاد شکست در محل درزهای آن می باشد. رفتار درزها و به ویژه درز پاشنه به دلیل دوگانگی محیط های تماس از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله با مدلسازی عددی سد بتنی وزنی همراه با پی تحت بارگذاری سیلاب و اتخاذ دو درز اجرایی در دو تراز تغییر شیب پایین دست سد و تراز اتصال بدنه با پی به مطالعه پاسخ سد اقدام شده است تاثیر مدلسازی پی بر پاسخ سد و همچنین درز پاشنه از جمله موارد مهم مورد بررسی است تحقیق حاضر نشانگر تاثیر پی بر تغییر الگوی توزیع تنش و پاسخ سازه در صورت مدلسازی درز پاشنه می باشد.

سد بتنی وزنی، شکست کششی، درز پاشنه، فونداسیون، اندر کنش پی و سازه