مسعود عامل سخی - استادیار گروه مهندسی خاک وپی، دانشگاه صنعتی قم، ایران
امیر عبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی خاک وپی، دانشگاه ارومیه، ایران

سه زمین لرزه مخوف سال 1999 در ترکیه (DUZCE , KOCAELI) و CHI – CHI تایوان، با داشتن نمونه های متعددی از گسلش در زیر سازه های مهندسی باعث توجه محققین به این موضوع شد. با این حال شواهد میدانی از زلزله های اخیر نشان میدهد که سازه را میتوان طوری طراحی کرد که در مقابل جابه جاییهای سطح زمین پایدار باقی بماند.در این تحقیق با استفاده از نرم افزار المان محدود PLAXIS ابتدا انتشار گسیختگی گسل نرمال و معکوس با یک مرجع معتبر صحت سنجی شده و سپس به مقایسه دو گسلش نرمال و معکوس در شرایط کاملا مشابه انجام شده است و نتیجه آن که مقدار جابهجایی ناشی از گسلش معکوس بیشتر از گسلش نرمال بوده و همچنین ناحیه تحت تاثیر گسلش معکوس بزرگتر از گسلش نرمال بوده است همچنین وجود ماسه متراکم برای کاهش جابه جاییهای ناشی از گسلش نرمال مفید بوده اما حضور همین نوع خاک در گسلش معکوس باعث افزایش جابه جاییها شده است.

گسلش، فونداسیون، تحلیل عددی