میراحمد لشته نشایی - دانشکده فنی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه گیلان
فریبا قنبرپور - دانشکده فنی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه مراغه

پدیده ی آبشستگی یکی از مهم ترین موضوعات مورد بحث در مهندسی سواحل است. ساخت سازه های محافظ مانند دیوارهای ساحلی در خط ساحلی می تواند موجب آبشستگی شود و تخمین عمق آبشستگی در مقابل چنین سازه هایی یکی از مهم ترین مسائل در طراحی پی آنهاست. در این مقاله بر اساس داده های آزمایشگاهی، تغییرات سطح ساحل و پتانسیل آبشستگی در موقعیت های متفاوت در مقابل دیوارهای ساحلی و در حالت ساحل طبیعی بدون سازه های محافظ پیش بینی و مقایسه شده است که در مطالعات مهندسی سواحل، طراحی و مدیریت پروژه های حفاظت ساحلی میتواند مفید باشد. نتایج پیش بینی شده توسط مدل، در مقایسه با داده های آزمایشگاهی، دقت خوب مدل ارائه شده را نشان می دهد. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر، بطور واضح نشان می دهد که ساخت دیوارهای ساحلی در خط ساحلی منجر به کاهش انتقال رسوب به سمت دریا و موجب تغییر شکل نیمرخ بستر میشود اما عمق آبشستگی محلی را که ممکن است دلیل آسیب دیدن این سازه ها باشد، افزایش میدهد. ترکیب تاثیر غیر خطی بودن موج و عکس العمل موج جریان در مدل پیشنهادی منجر به بهبود پیش بینی انتقال رسوب، تغییرات سطح بستر و عمق آبشستگی در مقابل دیوار ساحلی شده که این امر به نوبه ی خود منجر به طراحی دیوارهای ساحلی با پایداری بیشتر در مقابل آبشستگی خواهد شد.

عمق آبشستگی، دیوار ساحلی، انتقال رسوب، جریان برگشتی، اندرکنش موج جریان -