وحید عضدی - عضو هئیت علمی پژوهشگاه و مطالعات اجتماعی ناجا، دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سمیه غفران محمدی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بحران، دانشگاه شهید باهنر کرمان
معصومه دهقانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بحران، دانشگاه شهید باهنر کرمان،

بلایای طبیعی در طول زندگی بشر به فراوانی رخ دادهاند. هر ساله هزاران نفر قربانی گردباد، فوران آتشفشان، سیل،خشکسالی، زلزله و طوفانها و حوادث مشابه آن میشوند. تنها مناطق معدودی در جهان از خطراتی که به فاجعه منجرمیشوند، مصون هستند. حتی در مکانهایی که شرایط زمین ساختی بسیار با ثبات به نظر میرسد، زلزله بوقوع میپیوندد. گردبادها دورترین مناطق را درمی نوردند و سیلابهای ناگهانی حتی خشکترین بیابانها را نیز مورد تاخت و تاز قرارمیدهند. باید توجه داشته باشیم که یک حادثه طبیعی ناگوار زمانی تبدیل به یک بلای طبیعی میشود که موجب تحمیل تلفات و خساراتی به جوامع و فعالیتهای انسانی گردد. بلا یای طبیعی علاوه بر داشتن اجزای تشکیل دهندهای که علومطبیعی به آن میپردازند دارای جنبههای اجتماعی قدرتمندی نیز هستند. اگر چه نمیتوان از وقوع آنها جلوگیری کرد ولیمیتوان آثار و عواقب فاجعه آمیز آنها را به کمک برنامه ریزیهای قبلی و آمادگی برای انجام اقدامات اضطراری کاهش داد. تحلیل خطرات طبیعی میتواند ابزار مناسبی در تصمیمگیری، برنامهریزی و اولویتبندی اقدامات مدیریت بحران باشد. ارزیابیریسک یک روش منطقی برای تعیین اندازه کمی و کیفی خطرات و بررسی پیامدهای بالقوه ناشی از حوادث احتمالی بر روی افراد، مواد، تجهیزات و محیط است. در حقیقت از این طریق میزان کارآمدی روشهای کنترلی موجود مشخص شده و دادههای باارزشی برای تصمیمگیری در زمینه کاهش ریسک، خطرات، بهسازی سیستمهای کنترلی و برنامه ریزی برای .( واکنش به آنها فراهم میشود (بوچانی، 1390