وحید ستاری نائینی - استادیار بخش مهندسی کامپیوتر دانشگاه شهید باهنر کرمان
حیدر هادیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

پروسه پیدا کردن کوتاهترین مسیر جزء دغدغه‏های اصلی طراحان الگوریتم‏های مسیریابی در شبکه‏های گوناگون بشمار می‏رود. اجرای این پروسه توسط مورچه‏ها با توجه به معین نبودن رفتار عوامل، ویژگی‏های بسیار جالبی از جمله قابلیت تعمیم زیاد و انطباق بالا دارد. این ویژگی‏ها منجر به طراحی الگوریتم‏هایی گردیده که از آنجمله می‏توان الگوریتم مسیریابی مبتنی بر لانه مورچه را نام برد. این الگوریتم برای استفاده در شبکه‏های موردی سیار طراحی شده و دارای پویایی بالایی می‏باشد. ما قصد داریم نشان دهیم این الگوریتم قابلیت استفاده در شبکه‏های نوری روی تراشه با توپولوژی پویا را نیز دارد. در اغلب موارد، بدلیل سادگی در پیاده سازی توپولوژی‏های ثابت در این شبکه‏ها از چنین توپولوژی‏هایی استفاده می‏شود. حال اگر فرض شود توپولوژی مورد استفاده پویا بوده و در صورت بروزخطا توپولوژی شبکه به کلی تغییر یابد، آنگاه باید از الگوریتمی استفاده شود که بتواند در توپولوژی جدید نیز به کار خود ادامه دهد؛ به عبارت دیگر دارای نوعی ساختار عملکردی فارغ از نوع توپولوژی باشد. با توجه به ساختار و نحوه عملکرد عوامل مسیریابی در الگوریتم مسیریابی مبتنی بر لانه مورچه و همچنین طبق نتایج شبیه‏سازی می‏توان نتیجه گرفت که این الگوریتم قابلیت استفاده در توپولوژی‏های مختلف را دارا می‏باشد.

شبکه روی تراشه، شبکه نوری روی تراشه، الگوریتم مسیریابی مبتنی بر کلونی مورچه