مجید گلزار - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین- دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران
محمود حیدری - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، ایران
محمود حیدری - مدرس گروه معماری، دانشگاه پیام نور، جمهوری اسلامی ایران
عباس خدابنده - مدیر گروه معماری، دانشکده فنی و حرفه ای پسران بجنورد (دالفنون)

شرکتهای مسکونی حومه شهرها که به نوعی می توان از آنها به عنوان شهرکهای اقماری نام برد، باعث تقلیل تراکمها در نواحی مختلف شهری از جمله بافت مرکزی شهرها شده اند. این مهم نیازمند نگاهی خردمندانه در راستای مکان یابی و مکان گزینی دارد. ذخائر و منابع کانی ، تجدید ناپذیرند و روزی به پایان می رسند و باید در برنامه ریزهای خرد و کلان دید و نگاه به سمت توسعه پایدار و آمایش سرزمین باشد. استفاده منطقی از انرژی های تجدید پذیر و معیارهای جغرافیایی که به رایگان در خدمت انسانها قرار گرفته اند، می توانند به این مهم تا حد معناداری یاری رسانند. هدف از این پژوهش، تحلیلی بر مکان یابی شهرکهای مسکونی شهر بجنورد با توجه به معیارهای جغرافیائی و انرزی های تجدید پذیر با استفاده از مدل سیستم تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی می باشد. روش گردآوری اطلاعات: از مطالعات میدانی و کتابخانه ای جهت گرد آوری اطلاعات استفاده شده است. روش پژوهش: بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی تحلیلی می باشد و توسط ابزار سیستمتجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) بررسی انجام گردیده، تا نهایتاض منجر پاسخی صحیح جهت اثبات فرضیه پژوهش گردد. از مهمترین یافته های این پژوهش میتوان به مواردی همچون، مکان یابی مناسب با توجه به استفاده مناسب از انرژی های تجدید پذیر در راستای توسعه پایدار و نهایتاً آمایش سرزمین نام برد.

شرکتهای مسکونی، انرژی های تجدید پذیر، مکان یابی (AHP)، آزمایش سرزمین، پدافند غیرعامل