کاوه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران . مهندسی زلزله دانشگاه آزاد کرمانشاه

ساختمان های بنایی سازه هایی شکننده و ترد هستند و در زلزله های شدید یکی از آسیب پذیرترین نوع سازه ها به حسابمی آیند که بام, دیوار و پی سه مولفه مهم در این سازه ها محسوب می شوند. جهت مقاوم سازی سازه های بنایی ارتقایعملکرد لرزه ای و اتلاف انرژی زلزله که به واسطه آن سازه بتواند نسبت به حالت اولیه خود خصوصیات رفتاری بهتری از خودنشان دهد از علل مهم بهبود رفتار سازه های بنایی در برابر زلزله محسوب می شود. در این مقاله به بررسی آسیب پذیری سازههای بنایی, رفتار و عملکرد این گونه سازه ها, اشکال مختلف خرابی و نقاط ضعف و مروری بر روش های مقاوم سازی سازههای بنایی می پردازیم. به طور کلی آسیب های وارده بر سازه های بنایی پس از وقوع زلزله شامل عدم انسجام سقف,فروریختگی دیوارها, خرابی کلافهای قائم و افقی به علت استفاده از مصالح نامناسب و خرابی کلی سازه به علت نامنظمیدر پلان یا ارتفاع می باشد. این ساختمان ها دارای ضعف در مقاومت برشی داخل صفحه و کمانش خارج از صفحه خود میباشند و همچنین فاقد شکل پذیری مطلوبی هستند.

سازه های بنایی, دیوار بنایی, عملکرد قوطی شکل, شناژ های افقی, مقاوم سازی