معصومه پازکی - استادیارگروه جغرافیا دانشگاه پیام نورصندوق پستی تهران ایران ۱۹۳۹۵-۳۶۹۷
حافظ شاکرمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

گردشگری فرهنگی – آیینی با تحقق هم افزایی فرهنگی – آیینی بین اقوام و مذاهب مختلف علاوه بر اینکه یک فعالیت اقتصادی – فرهنگی جدید به حساب می آید، می تواند با افزایش حس میهن پرستی به پایداری هویت ملی، امنیت ملی و پایداری سیاسی – فرهنگی بینجامد. ازاین رو گردشگری فرهنگی – آیینی در استان سیستان و بلوچستان که اقوام مختلف و مردمی با مذاهب شیعه و سنی در کنار هم زندگی می کنند، می تواند به عنوان یک ابزار کلیدی در جهت استحکام ارزش های مشترک فرهنگی – مذهبی باشد بر این اساس دراین مقاله سعی شده است تا با رویکرد سیستماتیک پدیده گردشگری فرهنگی – آیینی در این استان مورد بررسی وتجزیه وتحلیل قراربگیرد. به این منظور با انجام یک تحقیق ترکیبی و پیمایشی نقاط ضعف و قوت موجود و همچنین فرصت های پیشرو درمقابل تهدیدهای پیش رو شناسایی و بر اساس الگوی تحلیلی سوآت مورد بررسی قرارگرفتند . نتیجه حاصل ازاین بررسی ها نشان می دهد که با اتخاذ سیاست های راهبردی هدایتی و تنوع در این استان می توان به سمت هم افزایی فرهنگی – مذهبی بین اقوام و مذاهب مختلف و توسعه فرهنگی – اقتصادی حرکت کرد.

گردشگری فرهنگی – آیینی، هم افزایی فرهنگی – مذهبی، پایداری توسعه فرهنگی – اقتصادی