میثم پیرزاده شهنانی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور فسا و کارشناس ارشد حقوق بین الملل

یکی از مهمترین ویژگی های سازمان همکاری شانگهای این است که هم بزرگ ترین تولید کنندگان انرژی در جهان و هم عمده ترین مصرف کنندگان آن در زمره اعضای این سازمان قرار دارند.همچنین بر اساس اهداف سازمان مذکور،فعالیت در عرصه نفت و گاز می تواند بخش مهمی از این همکاری را تشکیل دهد. ظهور قدرت های جدید اقتصادی و نیاز روز افزون آن ها به انرژی، مصرف انرژی در جهان را افزایش داده است. در این میان آسیا به عنوان پویا ترین منطقه اقتصادی جهان از بالاترین حساسیت و نیز قابلیت ضربه پذیری بالایی در بحث «امنیت انرژی» برخوردار است. مصرف انرژی در آسیا از بالاترین نرخ رشد در جهان برخوردار است. ایران دارای منابع غنی انرژی یعنی منابع نفت و گاز می باشد به گونه ای که در زمینه ذخایر نفت مقام سوم جهان و در زمینه منابع گاز نیز در مقام دوم جهان قرار دارد. بدون تردید کمتر کشوری در جهان از چنین موقعیت ممتاز، حساس و منحصر به فرد ژئوپلتیکی به لحاظ انتقال انرژی به شریانهای اقتصاد جهان برخوردار است. این در حالی است که کشورهای فاقد انرژی کافی در منطقه، خصوصا کشورهای دارای اقتصاد بزرگ و رو به رشد چین و هند به نفت و گازی بسیار بیشتر از تولید داخل کشورشان نیاز دارند.بنابراین با توجه به مطالب فوق موضوع انرژی می تواند محور وحدت و همکاری بین کشور ایران و سازمان همکاری شانگهای قرار گیرد.

امنیت انرژی، سازمان همکاری شانگهای