زهرا مهمی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نورقاین
سیدحسین محمدزاده - دانشجوی دکتری اقتصادکشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

با افزایش جمعیت نیاز به آب سالم و قابل شرب افزایش مییابد. از سوی دیگر منابع آبهای سطحی به دلیل آلودگیها و تغییرات آب و هوایی در حال کاهش است.در نتیجه نگاهها به سوی منابع آبهای زیرزمینی سوق یافته است که در مناطق خشک و نیمه خشکی مانند ایران منابع حیاتی محسوب میشود.استفاده از آب برای آبیاری مزارع،منابع آب را تحت تنش قرار داده و سرانجام منجر به کاهش منابع آبی در منطقه میشود.این رویداد مدیریت بهرهبرداری از منابع آب را روز به روز پر اهمیتتر میکند.در این مطالعه تلاش شده است با استفاده از اطلاعات حاصل از 65 کشاورز شهرستان قاین در سال 1392 و بهرهگیری از الگوی برنامهریزی چندهدفه،مدیریت منابع آبهای سطحی و زیرزمینی این منطقه بررسی شود.نتایج نشان داد که مقدار بهینه پمپاژ در ماههای گرم سال افزایش مییابد. افزون بر آن، سطح زیر کشت محصولات زراعی در سال خشک نسبت به مرطوب به طور محسوسی کاهش نشان میدهد. مقادیر بهینه ی پمپاژ نیز در ماههای مختلف سال کمتر از میزان پمپاژ فعلی منطقه بود. با توجه به یافتهها، برای پرهیز از آسیب بیشتر به سفرهی آبهای زیرزمینی منطقه لازم است سیاستهای مدیریت منابع آب منطقه مورد تجدید نظر و مدیریت عرضه و تقاضای آب با هم مورد توجه قرار گیرد

مدیریت منابع آب ، برنامه ریزی چندهدفه ، قاین