علی ونایی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
صفر معروفی - استاد گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا

عوامل مختلف طبیعی و انسانی باعث ایجاد شرایط بحرانی و افت سطح آب زیرزمینی در بیشتر مناطق کشور از جمله استان همدان شده است. به همین منظور بررسی افت سطح ایستابی دشت ملایر که سومین دشت بزرگ استان م یباشد مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور انجام این تحقیق، آمار چاه های مشاهده ای موجود ( 43 حلقه چاه) در طی دور هی 17 ساله (1390-1373) مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی و رفع نواقص داده ها، نقشه های هم پتانسیل در محیط نرم افزار Autocad ترسیم گردید. نتایج این مطالعه نشان داد طی سا لهای (1390-1378) بیشترین افت مربوط به روستای ازناو با 39 متر و کمترین افت مربوط به روستای فروز با افتی معادل 08/1 متر م یباشد. در نقاط دیگر دشت نیز به طور متوسط افتی معادل 10 الی 20 متر مشاهده گردید. مقادیر اف تهای ایجاد شده نمایانگر اثرات مخرب تراکم چاه ها و برداشت بسیار زیاد از سفره آب زیرزمینی در کنار اثرات خشک سالیهای اخیر م یباشد. همچنین در سال آبی 90-89 حداکثر عمق برخورد به آب زیرزمینی در حاشیه شمالی دشت در منطقه ازندریان- جوکار در حدود 80 متر و حداقل عمق برخورد به آب زیرزمینی در مرکز و جنوب شرقی دشت در حوالی روستای اسکان و فروز در حدود 8 متر مشاهده شده است

عمق آب زیرزمینی ، سطح ایستابی ، دشت ملایر ، افت ، تغذیه ، تخلیه