راما احمدی - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی
حسین سخائی نیا - دکترای مهندسی شیمی،استادیارگروه مهندسی شیمی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
امیر حیدری نسب - دکتری مهندسی شیمی،دانشیارگروه مهندسی شیمی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران

در دهه های اخیر گاز طبیعی جایگاه خود را به عنوان یکی از مهمترین مواد سوختی تامین کننده انرژی تثبیت کرده است.مزایای بسیاری زیاد گاز طبیعی از قبیل منابع فراوان و نسبتا ارزان و همچنین برتری های زیست محیطی نسبت به سایر سوخت ها کاربرد های آن را روز به روز گسترده تر کرده است. یکی از فرآیند های اساسی در فرآوری گاز طبیعی، جداسازی گازهای اسیدی یا همان شیرین سازی است.هیدروژن سولفید نامطلوب، بسیار سمی و برای خطوط انتقال نفت و گاز، خورنده می باشد، به همین دلیل ضرورت جداسازی این گاز از سایر گازهای اسیدی با اهمیت تر می باشد.در این کار، مدل سازی امکان جایگزینی مایعات یونی به عنوان حلال های سبز، به جای حلال های آلی فرار که ترکیباتی خطرناک، سمی و منبع آلودگی زیست محیطی در صنایع شیمیایی می-باشند، جهت جداسازی گاز هیدروژن سولفید از گاز طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است.مایع یونی بررسی شده 1-هگزیل-3-متیل ایمیدازولیوم[hmim]+ با دو آنیون مختلف می باشد. خواص بحرانی مایعات یونی از روش سهم گروه لیدرسن-جوبانک-رید اصلاح شده تخمین زده شده است.مدل سازی بر اساس معادله حالت درجه سوم واندروالس انجام شده، روش تحلیلی مورد استفاده در این معادله فی-فی متد می باشد و کد برنامه مدل سازی با نرم افزار متلب 2013 نوشته شده است.نتایج نشان می دهد که معادله حالت واندروالس به طور موفقیت آمیزی برای مدل کردن و پیش بینی حلالیت این گاز در مایعات یونی اشاره شده با بیشینه درصد خطای کمتر از 1% به کار برده شده است.

مایعات یونی-گاز هیدروژن سولفید-حلالیت گاز-معادلات حالت-مدل سازی