کام بخش فرحمند حبیبی - استادیار اقتصاد دانشگاه پیام نور

مدیریت جنگل به جهت عدم اطمینان در باره پویایی و ماهیت تکراری فرایند تصمیم گیری می تواند به عنوان یک مسئله بهینه یابی تصور گردد. با در نظر گرفتن این نکته تصمیم گیریها می تواند بر اساس توزیع احتمالی پارامترهای نامشخص در جاییکه این توزیع ها به طور برگشتی وجود دارند محقق شود. در این راستا تکنیک برنامه ریزی پویای تصادفی SDP می تواند به عنوان یک ابزار مناسب برای تعیین استراتژی بهینه در بهره برداری از جنگل های ناهمسال مورد استفاده قرار گیرد با استفاده از این تکنیک می توان بهره برداری بهینه را به عنوان یک تابع از موجودی اولیه، قیمت، هزینه بهره برداری و نرخ بهره در بازار سرمایه برآورد کرد. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که سطح بهره برداری بهینه و ارز های مورد انتظار تابعی فزاینده از قیمت های خالص و سطح موجودی سرپا است.

برنامه ریزی پویای تصادفی SDP ، جنگل های ناهمسال، بهینه یابی