صدیقه جمشیدی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد

در مطالعات مربوط به برنامهریزی شهری، برای حل مشکلات و ارتقاء ابعاد کیفی زندگی انسان، مفهومی با عنوان کیفیت زندگی مطرح شده که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این، مطالعات کیفیت زندگی میتواند به شناسایی نواحیمسئلهدار، علل نارضایتی مردم، اولویتهای شهروندان در زندگی، تآثیر فاکتورهای اجتماعی- جمعیتی بر کیفیت زندگی و ارزیابی کارایی سیاستها و استراتژیها در زمینه کیفیت زندگی کمک کند. با این توصیف پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش-هاست که میزان کیفیت زندگی از نظر جامعه مورد مطالعه چگونه است؟ و اینکه آیا تفاوتی بین میزان رضایت از کیفیت زندگی درروستاهای ادغام شده در شهر و محلات شهری وجود دارد؟ روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است و به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه و از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش دو روستایادغام شده در شهر خیرآباد و عیش آباد با جمعیت 55011 نفر و دومحله از بافت نیمه ارگانیک شهر یزد سید صحرا و امام شهربا جمعیت 22621 نفر میباشد که در این بین 070 نفر به عنوان نمونه در روستاهای ادغام شده و 070 نفر به عتوان نمونه در محلات بافت نیمه ارگانیک در نظر گرفته شده اند. بر اساس دیدگاه جامعه نمونه در روستاهای ادغام شده در شهر، می توان گفت که به طور کلی میزان رضایت در همه ابعاد مورد بررسی کیفیت زندگی اجتماعی، اقتصادی، محیطی و کالبدی پایین تر از حدمتوسط ارزیابی شده است، همچنین بر اساس دیدگاه جامعه نمونه در محلات بافت نیمه ارگانیک، میزان رضایت از کیفیت زندگی در تمامی ابعاد بجز در بعد اقتصادی بالاتر از حد متوسط ارزیابی شده است و در مجموع میزان رضایت از کیفیت زندگی در تمامی ابعاد در محلات بافت نیمه ارگانیک شهر بالاتر از میزان رضایت در روستاهای ادغام شده در شهر میباشد

کیفیت زندگی، رضایت از زندگی، روستاهای ادغام شده در شهر، بافت نیمه ارگانیک، یزد