علیرضا موغلی - استادتمام، مدیریت دولتی منابع انسانی،دانشگاه پیام نور
مصطفی جوکار - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت دولتی منابع انسانی،دانشگاه پیام نور

مقدمه: تحقیقات نشان میدهد بهینه سازی دانش سازمانی از طریق روشهای متفاوت؛ بهویژه با برانگیختن خلاقیت و نوآوری؛ سبب افزایش کارایی و اثربخشی سازمان میشود. از آنجایی که مزیتهای رقابتی برای سازمانهای پویا الزاماً معادل است با توسعهی محصولات جدید، چنین سازمانهایی نیازمند کشف و استخراج داراییهای دانش با روشهای سریع، انعطافپذیر و موثر هستند. لذا تمرکز این مقاله، بر نوآوری محصول به عنوان یکی از مهمترین اهداف مدیریت دانش برای سازمانها در شرایط تکنولوژیکی و مبتنی بر دانش است. این مطالعه پس از تشریح مساله تحقیق و بیان ادبیات موضوعی تحقیق، با بررسی مطالعات پیشین؛ رابطهی میان اقدامات مدیریت دانش و نوآوری را تشریح میکند و درصدد پاسخ به این سوال است که؛ چگونه سازمانها میتوانند از ابتکارات و اقدامات مدیریت دانشدر ایجاد نوآوری بهرهی کامل را ببرند؟ نتیجهگیری: با بررسی مطالعات پیشین در مییابیم که؛ بین شیوههای مدیریت دانش و نوآوری عملکرد رابطه وجود دارد. امروزه نوآوری و خلق دانشنه تنها به مسئله اصلی بسیاری از سازمانهای خصوصی و تجاری بدل شده است بلکه به صورت جدی مورد توجه بخشعمومی و دولتی نیز قرار گرفته است. ضرورت توجه به خلق دانشو نوآوری در سازمانهای دولتی را میباید در انتظارات نوین جامعه از این سازمانها جستجو نمود. بنابراین مدیران جهت افزایش و بهبود عملکرد نوآوری سازمان، میبایست از تکنیکهای مدیریت دانش بهره ببرند.

خلق دانش، انتقال دانش، ذخیرهسازی و انبارش دانش،بهرهبرداری از دانش، عملکرد نوآوری