ناصر احمدی - کارشناسی ارشد بیرجند، علوم تربیتی و روانشناسی

در عصر نوین رویکرد «دانش قدرت است» جای خود را به «اشتراک دانش قدرت» داده است. چالشی که اکنون سازمان ها با آن مواجه اند، تلاش در جهت توسعه دانشی است که قدرت خلاقیت، برتری رقابتی، نوآوری و یادگیری سازمانی وبرتری مالی را در آن ها تقویت و بر غنای دانش سازمانی بیفزاید. مدیریت دانش، نگرشی است که می تواند از سوی مدیران اجرایی شود و رقابت پذیری در آینده، پیش رو بودن در محصول و خدمات باکیفیت، رقابت در بازارهای جدید و تازه و استفاده از دارایی های فکری سازمان را به ارمغان بیاورد. مدیریت دانش به عنوان یک رویکرد جدید و نوین به معنای تلاش آگاهانه و نظامند برای نشر، پرورش و کاربرد دانش به نحوی که به ارزش آن نهاد بیفزاید و نتایج مثبتی را در دستیابی به آرمان های آن سازمان به وجود آورد، است. مزیت رقابتی اصلی سازمان های امروزی، دانش است و دانش ابزار قدرتمندی است که روزبه روز در حال توسعه و تغییر است. توسعه مدیریت دانش، نیازمند کسب مهارت های ویژه ای است که به- تناسب نوع فعالیت سازمان ها، این مهارت ها با یکدیگر متفاوت هستند. دانش موجود در سازمان بستر مناسب را برای بروز نوآوری و به دنبال آن مزیت های رقابتی فراهم می آورد و به طور متقابل نوآوری های سازمانی باعث غنا، افزایش روزآمد شدن پایگاه دانش سازمانی می- شود. این مهم به وسیله شناخت عوامل مؤثر بر توسعه مدیریت دانش در سازمان مهیا می شود. هدف از این مقاله شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر توسعه و موفقیت مدیریت دانش می باشد. این عوامل عبارت اند از: فن آوری اطلاعات، فرهنگ سازمانی، رهبری و حمایت مدیران ارشد، مدیریت منابع انسانی و آموزش کارکنان که در این مقاله موردبررسی قرارگرفته است. در پایان با توجه به نتایج حاصله پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت مدیریت دانش در سازمان ها ارائه شده است.

مدیریت دانش، سازمان، موفقیت مدیریت دانش، فرهنگ سازمانی، فن آوری اطلاعات