محمد شمسیان - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی،واحد یزد,دانشگاه آزاد اسلامی،یزد،ایران
احسان فرهادی شوربلاغی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی،واحد یزد,دانشگاه آزاد اسلامی،یزد،ایران
حسام الدین دهقان منکابادی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی،واحد یزد,دانشگاه آزاد اسلامی،یزد،ایران

پژوهش حاضر با هدف رابطه بین سبک های فرزندپروری والدین و بحران هویت دانش آموزان پسر مقطع راهنماییناحیه دو شهر یزد انجام گرفت. که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای نمونه ای به حجم 125 نفر از دانشآموزان انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های بحران هویت احمدی ( 1376 ) و پرسشنامه سبک های فرزندپروری دایانا بامریند ( 1973 ) استفاده شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که بر اساس آزمون بحران هویت احمدی، 83/2% از دانش آموزان فاقد بحران هویت و 16/8% دارای بحران هویت بودند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از پرسشنامه سبک های فرزندپروری دایانا بامریند مشخص شد که سبک فرزندپروری دیکتاتورانه بیشترین و رایج ترین سبک فر زندپروریمورد استفاده توسط والدین می باشد و سبک فرزندپروری آزاد منشانه سبکی است که کمتر توسط والدین مورداستفاده قرار می گیرد. همچنین مشخص شد که بین متغیر سبک فرزندپروری آزاد منشانه والدین و بحران هویتدانش آموزان رابطه معنادار وجود ندارد. بین متغیر سبک فرزندپروری مقتدرانه ی والدین و بحران هویت دانشآموزان نیز رابطه معناداری وجود ندارد. و نیز بین متغیر سبک فرزندپروری دیکتاتورانه والدین و بحران هویت دانشآموزان هم رابطه ی معناداری یافت نشد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین هیچ کدام از سبک های فرزندپروریمورد استفاده توسط والدین و بحران هویت فرزندان پسر آن ها رابطه معناداری وجود ندارد به عبارت دیگر بحرانهویت تحت تأثیر سبک های فرزندپروری والدین قرار ندارد.

بحران هویت، سبک های فرزندپروری، دانش آموزان پسر