الهام سیفی - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی
بهرامی نژاد - استاد یار دانشگاه آزاد تهران مرکز

طلاق به عنوان یک آسیب اجتماعی در جامعه شناخته شده است، که متسفانه در حال حاضر بخش قابل توجهی از دعاوی مطروحه درمحاکم خانواده را تشکیل می دهد. زمان وقوع این پدیده جایگاه قوانین و قواعد فقهی و حقوقی در حوزه حمایت از این آسیب قابلبررسی است. قواعد فقهی در این رابطه نقش بسزایی را درجهت حمایت از آسیب به عنوان یک معضل اجتماعی به همراه خواهندداشت،قانون مدنی و قواعد فقهی نگاه حامیانه به این اسیب را با قوانین و قواعد مورد طرح خود را دارا می باشند. از میان قواعد که درجایگاه حامی از این اسیب میتوان مورد بررسی قرار داد، قاعده عسر وحرج و قاعده لاضرر است که با رویکردی عقلانی جانب حمایتیاز طلاق را به همراه دارد، افراد اسیب دیده از ازدواج ناموفق با توسل به حسنیات این دو قاعده از موضع و نقش این دو بهره خود راخواهند برد. اصول قابل بررسی در این مقاله جایگاه حمایتی قواعد فقهی از طلاق به عنوان یک اسیب اجتماعی است.

آسیب اجتماعی، قاعده فقهی، عسر وحرج، لاضرار، طلاق