حامد شجاع - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و تحقیقات لرستان
حسن سجادزاده - استادیار دانشگاه علوم و تحقیقات لرستان

فضاهای تجاری جزو بخش های مهم شهرها بوده وعلاوه بر نقش اقتصادی، محلی برای شکل گیری تعاملاتاجتماعی بوده است.در گذشته بازار علاوه بر محل انجام فعالیت های مختلف اقتصادی ،مهمترین محور فضاییدر حیات اجتماعی شهر بود .اما در طول زمان، جایگاه بازارهای سنتی در شهرهای ایران به شدت تضعیف شدهو از طرفی فضاهای تجاری جدید نیز نسبت به سبک گذشته ناتوان مانده اند و نقش اجتماعی آن ها نسبتبه نقش اقتصادی آن ها کمرنگ تر شده است .فضاهای عمومی شهری نقشی اساسی در برقراری تعاملاتاجتماعی شهروندان ایفا می نمایند .از دیدگاه عینی و مادی فضای شهری بستری است که روابط اجتماعی وحیات مدنی در آن جریان می یابد .فعالیتهای تفریحی جمعی در فضای شهری می تواند یکی از مهمترینبسترهای ایجاد تعاملات اجتماعی و ارتقاء سطح فرهنگی جامعه باشند .قوام و دوام جامعه به روابط اجتماعی وتعاملا اجتماعی کمیت و کیفیت آن بستگی دارد .پایداری اجتماعی نقش مهمی در یافتن راه حل هایی برایتاثیر متقابل گروههای اجتماعی بر هم ایفا می کند که می تواند به خلق راه های پایدار زندگی در یک جامعهکمک کند .پایداری اجتماعی در واقع بخش غیر کالبدی معماری پایدار است .برآوردن نیازهای انسان، افزایشکیفیت زندگی او و استفاده از تمام ظرفیتها در بهبود وضع او از اهداف پایداری اجتماعی است .احساسامنیت در چنین فضایی از موثرترین عواملی است که میتواند حضور شهروندان در جامعه را بالفعل گرداند .لذاعوامل موثر در ایجاد حس امنیت در مجتمع های تجاری باید مورد توجه خاص قرار گیرد .هدف پژوهشحاضر، جستجوی معیارهای کالبدی و معنایی مجتمع های تجاری به منظور افزایش حس امنیت و ایجاد کانونفعال شهری در راستای پایداری اجتماعی است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی با بررسی مفاهیم پایداریاجتماعی، به مطالعه– زمینه های تاثیرگذار افزایش حس امنیت در فضاهای عموم می پردازد.

فضای شهری، فضای تجاری، پایداری اجتماعی