ملوک پروانه - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، عضو کمیته پژوهشی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران

تولید انبوه پسماند در شهرها مشکلات بهداشتی، زیست محیطی، اقتصادی- اجتماعی، حمل و نقل و ترافیک را به وجود آورده است، مدیریت نامناسب پسماندها منجر به آلودگی زیست محیطی، بوهای ناخوشایند، رشد و تکثیر حشرات، جوندگان و کرم ها و انتقال بیماریهایی نظیر تیفوئید، وبا، هپاتیت و ایدز می گردد. تولید روزافزون پلاستیک از جمله بطری های پلی اتیلن ترفتالات و دفع غیر اصولی آن در محیط زیست علاوه بر هدر دادن سرمایه های ملی باعث نابودی منابع طبیعی نیز می گردد. بازیافت راه حلی است که نسبت به دفن یا سوزاندن پسماندها هزینه های کمتری را به شهرداری ها تحمیل می کند و صرفه جویی در مصرف انرژی و حفظ محیط زیست را به دنبال دارد. با توجه به قابلیت بازیابی اکثر پلیمرها می توان مواد چلاستیکی را پس از مصرف و دور انداختن مجدداً طی فرایند بازیافت مورد استفاده قرار داد، یکی از مهمترین گزینه ها در مدیریت چسماندها بازیافت می باشد که از طریق صرفه جویی های اقتصادی و فواید زیست محیطی همواره مورد توجه بوده است. در پژوهش حاضر ارزش اقتصادی بازیافت بطری های پلی اتیلن ترفتالات شهرستان گیلانغرب مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق بر اساس روش تجزیه و تحلیل هزینه- منفعت می باشد. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که بازیافت PET از پسماندهای شهری گیلانغرب دارای توجیه اقتصادی و زیست محیطی می باشد و می تواند نقش بسزایی در احیاء انرژی، سرمایه، اشتغالزایی و حفظ محیط زیست داشته باشد. با استناد به برنامه های بازیافت از مبداء تولید، روزانه از دورریزی 274/4 کیلوگرم پت با قابلیت تولید پرک که دارای ارزش اقتصادی قابل توجهی می باشند، ممانعت خواهد گردید.

مدیریت پسماند، پلی اتیلن ترفتالات، بازیافت