سید جواد شریف شیخ الاسلامی - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشکده مدیریت و دانشگاه پیام نورواحد ساوه
مجید راحمی - کارشناسی ارشد رشته پدافند غیرعامل دانشگاه فارابی
محسن محلوجیان - کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک دانشکده مکانیک و هوافضا ودانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
علی اصغر یوسفی - کارشناسی ارشدتکنولوژی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

توجه به مدیریت ریسک فرصت های مناسبی برای کاهش هزینه طول عمر، بهبود کیفیت، بهبود ساخت پذیری، کاهش زمان ساخت، افزایش طول عمر و گاه ترکیب موارد بالا در اختیار قرارمی دهد. تحت فشار قرارگرفتن مدیران در پذیرش و اعمال تغییرات پیشنهادی از یک سو و مسوولیت ایشان در قبال حوزه تحت اختیار به همراه ریسک و ابهام ذاتی گزینه های پیشنهادی از سوی دیگر، اغلب این افراد را در وضعیت دشوار قرار می دهد. از اینرو مدیران زیادی بدلیل ابهام در مورد مقدار ریسک گزینه های ارائه شده در مطالعات پروژه از قبول انجام این ریسک ها سرباز زده یا در طول اجرا مقاومت می نمایند. از اثرات این تصورات می توان به انتخاب گزینه های کم خطرتر و اغلب کم ارزش تر، رد گزینه های خلاقانه، عدم تناسب ریسک در تصمیم ها و پروژه ها و در نهایت تاخیر در تصمیم گیری اشاره کرد. در این مقاله به اثر بکارگیری مدیریت ریسک در مطالعات پروژه و شفاف سازی ذهن مدیران نسبت به اثرات طرح مبنا و گزینه های پیشنهادی و اقدامات چهارگانه حذف، تسکین، انتقال و پذیرش ریسک یا ترکیبی از اقدامات با اشاره به چند مطالعه موردی بررسی می شود و در نهایت روش پیشنهادی تلفیقی و تحلیل کیفی ریسک به کمک AHP را تلفیق مدیریت پروژه با مدیریت ریسک بعنوان نتیجه این نوشتار، ارائه می گردد

مدیریت پروژه ، مدیریت ریسک ، تحلیل ریسک ، AHP