میر علی محمدی - دانشیار مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه ارومیه، گروه عمران
علی اکبر دبیری اقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی دانشگاه ارومیه، گروه عمران
سجاد جاوید - کارشناس ارشد سازه های هیدرولیکی دانشگاه ارومیه، گروه عمران
امیر بهرامی فر - دانشجوی دکتری سازه های هیدرولیکی دانشگاه صنعتی سهند تبریز، گروه عمران

همگرایی حداکثری بین نتایج پیش بینی شده توسط مدل های عددی در طراحی سدهای خاکی و نتایج بدست آمده از شرایط واقعی موجود با توجه به توسعه روز افزون گسترش، کاربرد و بهره وری از مدل های عددی همواره مورد تحقیق محققان بوده و است. یکی از معضلات بسیار مهم در زمینه مدل سازی سد های خاکی عدم قطعیت پارامترهای هیدرولیکی خاک و تراز آب مخزن است که بدین منظور تحقیق حاضر با استفاده از مدل غیرقطعی پیش بینی تراوش برمبنای استفاده از روش المان محدود، شبیه سازی مونتکارلو و مدل احتمالاتی شبکه بیزی به بررسی این تغییرات پرداخته و به ارائه مدل توسعه یافته ای این روش ها پرداخته است. تطبیق مدل توسعه یافته و صحت سنجی آن با نتایج داده های تجربی نشان می دهد مدل توسعه یافته با خطایی در حدود 11/6% و ضریب همبستگی 94% انطباق خوبی با داده های تجربی مورد مطالعه دارند.

شبیه سازی مونت کارلو، شبکه های بیزی، عدم قطعیت، تراوش پایدار، سد خاکی شهید کاظمی